Het is altijd weer even wennen om les te geven op een nieuwe lokatie.
Hoe voelt de ruimte, welke energie hangt er? Hoe klinken geluiden?..
Voor de les begint rol ik de matjes uit en ga bewust op mijn mat staan. Zodra ik met aandacht mijn voeten plaats, is er alleen nog de gedachte; nú begint yoga! En waar je je op dat moment bevindt maakt dan eigenlijk niet meer uit.
Ik kan me dat ook nog goed herinneren uit mijn vliegperiode. Op de raarste plekken in de wereld rolde ik mijn vertrouwde matje uit.
Soms op de 25e verdieping van een hoog hotel in een enorme wereldstad. Volledig ontwricht door tijd en plek na urenlang in de lucht gehangen te hebben. Alle drukke energie van passagiers uit diverse culturen nog nagonzend in mijn hoofd. Om vervolgens te proberen geaard te staan.. Een bijna onmogelijke opgave. En toch lukte het. Niet meteen overigens. Maar na veel oefenen en toelaten ontstond er een band met mijn matje. Mijn matje werd mijn vertrouwde thuis. Alle lessen die ik daar leerde bereidden me voor op situaties in het dagelijkse leven. Om uiteindelijk te ervaren dat je dat matje niet meer nodig hebt.
Op elk moment kun je vertrouwd zijn met jezelf. Rust ervaren ondanks de chaos om je heen.
Liefde, geduld en discipline zijn daarvoor nodig.
Maar laten we eerst eens beginnen met deze leuke nieuwe lokatie.
Een fijne zaal in een dansschool. Als het weer het toelaat gaan de deuren open en hoor je de vogels op de achtergrond.
Bij minder mooi weer sluiten we de deuren en keren we volledig naar binnen. En dat is de eerste stap.
Durven voelen en durven de stilte aan te horen.
Waar je ook bent.
